2017 deel 1

2017 begint spetterend! Wat een verbetering is qua weer ten opzichte van oudjaarsdag. We zijn halverwege de reis en er is nog een hoop te doen en te zien, zoveel zelfs dat het blog er even onder heeft moeten lijden. Goed nieuws dus voor de lezer, want er is een hoop te vertellen.

Deel 1: Een notitie van 16 januari

"AAAAHHH!" of geen "AAAAHHH!" Dat is de vraag vandaag. Al hebben we al eerder vandaag de discussie of de juiste kreet misschien "MAMAAAAHHH!" is. Waarom we zo zouden schreeuwen? First things first.

Na een rustige oud en nieuw op de camping waren we weer good-to-go op 1 januari, dus we hebben er gelijk een volle dag van gemaakt. We begonnen met een wandeling bij een vuurtoren en hebben een zeehonden kolonie bezocht. Waarna we lekker op het strand in het zonnetje zijn gaan zitten met de champagne, om om 12 uur 's middags over Skype te proosten met de families op het Nederlands nieuwjaar, en Anne's verjaardag. Wanneer de grootste tijds-verschillers naar bed besluiten te gaan, vervolgen wij onze weg richting de Pancake Rocks en blowholes. Erg bijzonder, want door het tij spat het water met een hoop geraas hoog op. 's Avonds hebben we op een camping geslapen aan de kust, waarbij we een eigen stukje strand hebben, een perfecte plek om de volgende ochtend een ontbijt te hebben met het meest onwerkelijke uitzicht.

Nelson Creek is een van de campings die aangeraden is door onze "goud-zoek-leraar", dus hebben we ons geluk daar met een nieuwe techniek beproeft! Helaas zonder resultaat, blijkbaar zijn de real-time tips toch wel erg handig. Een stukje over de geschiedenis van het goudzoeken hebben we gezien bij de Bearded Mining Company in Reefton. Zeer enthousiast werd ons verteld over de verschillende steensoorten die we hier kunnen vinden en over het FoolsGold dat hier menigeen voor de gek houdt. Hier kregen we de les: als het eruit ziet als goud, is het dat niet! Dat komt omdat gouden sieraden glimmen en het goud dat je uit de rivier haalt nog niet. Ook wat betreft stenen kregen we hier een handige les, over dat men vaak Leaverite vindt, wat een afkorting is voor Leave-it-right-where-you-found-it. Met de goudkoorts weer aangewakkerd gaan we nog eens pannen, nu bij Slab Hut Creek, waar we wel weer wat goudspikkels vinden!

We vervolgen onze reis van de regenachtige westkust, door de Lewis Pass richting Canterbury Plains. We hielden het niet voor mogelijk, maar hier is het landschap weer totaal anders! Met droge vlaktes, bergen, lavendel...! Nadat we twee dagen op zeer basic campings hebben geslapen en over de helft van onze reis zijn, vinden we het ook wel een goed moment om eens wat luxer te gaan en we huren in Hanmer Springs een cottage met eigen buitenbad en haard voor twee nachten. Heeeerlijk om weer eens wat luxe en gemak te hebben! We merken dat we overal van genieten, zoals een eigen badkamer, niet je schoenen aan hoeven doen als je naar de keuken wil en niet helemaal terug naar de auto hoeven lopen als we de bakolie weer eens vergeten zijn mee te nemen naar de keuken. Om het "relax-weekendje" (zoals we het zelf noemen ;-) ) compleet te maken gaan we de laatste dag naar de spa in Hanmer Springs om daar nog verder te ontspannen. Helemaal verwend is het weer even wennen in onze Spaceship, maar we blijven overtuigd dat ook dat een hele fijne manier van reizen is. De auto wordt wel eens het Zwitsers zakmes onder de campercars genoemd en daar zijn we het helemaal mee eens. En wij niet alleen, menigmaal vragen andere campinggasten of ze mogen kijken wat er nou allemaal bijzit en hoe het er dan inzit.

Na in totaal 4 dagen laten we Hanmer Springs achter ons en gaan richting de Arthur's Pass, maar voordat we die oversteken blijven we slapen bij een van de mooiste campings van Nieuw Zeeland, Lake Pierson. Onderweg bezoeken we Castle Hill, zo genoemd omdat het lijkt alsof je naar de resten van een oud kasteel kijkt, maar dat is niet zo, het zijn gewoon rotsen. Iets verderop is Cave Stream Scenic Reserve en terwijl we van plan waren daar alleen een wandeling te maken, blijkt dat je hier zonder begeleiding een stuk van de ondergrondse rivier door kan waden (caving). Spontaan besluiten we dit te gaan doen en klimmen, klauteren en waden we een uur lang door het koude water.

Met het oversteken van de prachtige Arthur's pass komen we weer aan de regenachtige westkust, nu ter hoogte van Hokatika, de stad van de jade. Wij gaan er natuurlijk ook voor en verzamelen op het strand alle mooie stenen waarvan wij verwachten dat het wel eens jade zou kunnen zijn. We vragen een lokale jade-artiest ernaar te kijken en helaas, geen van allen blijkt jade te zijn, maar allemaal Leaverite. Maarja, als het jade was geweest, dan hadden we een fortuin in handen gehad, gevonden tijdens een avondstrandwandelingtje... If it's too good to be true... it's not ;-)

De volgende dag bezoeken we de Hokatika Gorge, waar gletsjer elementen zorgen voor prachtig blauw water. We pauzeren en lunchen bij Hans Bay, wat wel eens de meest onwerkelijke lunch van de reis kan zijn. Het uitzicht is hier fantastisch. Na Hans Bay rijden we verder naar Ross. Hier is jaren geleden de grootste goudklomp van Nieuw Zeeland gevonden, ter grootte van een hand. Vol verwachting gaan we hier weer even pannen, maar helaas geen goudklomp, maar alleen wat goud-spikkels.

De westkust staat ook bekend om haar gletsjers. We bezoeken de Franz Josef en Fox glaciers en zijn onder de indruk van de enorma massa's sneeuw. Bizar ook is om te lezen tot waar de gletsjers eerst kwamen en hoe snel dat dus verandert. Tussendoor bezoeken we nog Lake Mattheson, het spiegelmeer. Het waait, dus de perfecte spiegeling zoals op de ansichtkaarten krijgen we niet vastgelegd, maar het is er desondanks erg mooi.

Na de gletsjers zijn we doorgereisd naar Haast en Jackson Bay. Via de prachtige Haast Pass verlaten we de regenachtige westkust en gaan we naar zonnig Lake Hawea. Omdat we de laatste dagen wat regenbuien hebben gehad is het lekker om alles hier uitgebreid te laten drogen. Vanuit Hawea bezoeken we Wanaka en Arrowtown, waar we wederom gaan goudzoeken. Arrowtown zelf is ook erg leuk, met leuke winkeltjes en goede eettenten. Vervolgens reizen we naar Queenstown waar we o.a. de gondola nemen om over Queenstown uit te kijken. Ook kunnen we daar rodelen, erg leuk! We hebben een camping op loopafstand van het centrum, dus gaan we 's avonds lekker uit, ook om even niet te denken aan de activiteit die we voor de volgende dag geboekt hebben...

Dit brengt ons terug bij het begin van deze blog " "AAAAHHH!" of geen "AAAAHHH!" ?". Vol spanning stappen we in de bus, na een tussenstop komen we aan op plaats van bestemming, we trekken harnassen aan, lopen naar de brug... klaar voor de hoogste bungyjump in Australasia! Maar dan steekt de wind op en mag er tot nader order niet gesprongen worden, verwachting is een kwartier wachten. Helaas komt dan de mededeling dat het nog wel een half uur gaat duren, en nog één en nog één, totdat het uiteindelijk helemaal afgeblazen wordt en iedereen teleurgesteld (of opgelucht?) naar huis wordt gestuurd. Voor ons in ieder geval vandaag dus geen "AAAHHH!".

De rest van onze belevenissen tot nu toe vind je in 2017 deel 2. Foto's volgen ook snel.